تاریخچه تلخ و شیرین شکلات و شیرینی
به گزارش مجله خبری تیرول، هزاران سال است که شیرینی بخشی از لذت زندگی هر روزه مردم است.
مرارت برای شیرینی
به گزارش بی بی سی، تیم ریچاردسون، پژوهشگر تاریخ شیرینی و شکلات با پژوهش خود نشان می دهد که در نقاشی های به جاٰمانده از 8000 سال پیش از میلاد بر دیوار غار ها می توانیم ببینیم که با وجود خطر نیش زنبور، انسان ها در جستجوی عسل شیرین به کندوی زنبور ها دست درازی می نموده اند.
در متون سانسکریت 2000 سال پیش از میلاد هم نوشته شده که در شیرینی های هندی علاوه بر مواد دیگر از شیر و شکر هم استفاده می شده است.
انسان های غارنشین برای چشیدن لذت شیرینی عسل با خطر نیش زنبور روبه رو می شدند
اندی بکسندل، کارشناس شیرینی و شکلات که بیش از 20 سال در این صنعت کار نموده، می گوید در اهرام مصر شیرینی هایی تهیه شده از مغز میوه و عسل یافته اند.
اما شیرینی و شکلات به این صورتی که امروز می شناسیم، چندان تاریخی نیستند.
اندی می گوید: در جستجوی ریشه های تاریخی آن باید سراغ عطاران برویم اجداد داروسازان امروزی. آن ها از رازیانه و بادام برای برطرف مزه بد دارو هایی استفاده می کردند که طعم شان برای بیماران تحمل ناپذیر بود.
نقل و نبات از کجا آمده؟
در دوره تودور در انگلستان این نوع شیرینی محبوب بود. این شیرینی شامل چاشنی ها، دانه ها و مغز های خوراکی با پوشش سخت و شیرین از شکر بود و شاید از اولین شیرینی های تاریخ باشد و گمان بر این است که ریشه آن به عطاران خاورمیانه بازمی گردد که از آن ها به عنوان داروی اختلالات گوارشی استفاده می کردند و در جریان تبادل و تجارت کالا با این کشور ها به اروپا راه یافته است.
در آن موقع ها، داشتن شکر نشان توانگری بود. شکر گرانبها بود و محفوظ و دور از دسترس نگهداری می شد. خانواده های ثروتمند قناد های مخصوص خود داشتند. قناد های سلطنتی، که بنا بر مهارت شان انتخاب می شدند، دستمزد سالانه ای سه برابر کارگران داشتند. اشراف ضیافت های شیرینی برگزار می کردند که در آن همه آنچه روی میز بود از شیرینی تهیه شده بود و حتی بشقاب ها قابل خوردن بودند. در این ضیافت ها از مهمانان با نقل های پرشده با گشنیز پذیرایی می شد، چون فکر می کردند پس از چنین ضیافت عظیمی به هضم آن یاری می نماید.
ورود بیشتر شکر به انگلستان ارتباط مستقیمی با تجارت بردگان داشت. در دوران تودور این تجارت ها شروع شد و تا قرن هفدهم گسترش پیدا کرد.
جزایر هند غربی در دریای کارائیب منبع نیشکر بود، در این مزارع، برده هایی که از آفریقا می آوردند در بدترین شرایط وادار به کار می شدند.
اولین شیرینی ها را باید در دکان عطاران بجوییم، اجداد داروسازان امروزی. شیرینی ها راهی برای برطرف طعم ناخوشایند دارو ها بوده است
آبنبات پرطرفدار
در حدود سال 1760، نوعی آبنبات که هنوز هم در بریتانیا می توانید بخرید، تهیه شد.
این محصول هم به داروفروشان ربط داشت. شیرین بیان حدود قرن 11 در بریتانیا شناخته شد. این گیاه را راهبان یا جنگجویان صلیبی که از خاورمیانه بازگشتند با خود آوردند.
این گیاه به دلیل خاصیت های دارویی مورد توجه نهاده شد تا جایی که با افزایش تقاضا برای آن، سیاه چال ها و دخمه های سابق قلعه پونتفراک در یورکشر در سال 1720 به انبار ریشه شیرین بیان اختصاص پیدا کرد.
جورج دان هیل، داروفروشی در منطقه پونتفراکت به شیرین بیان شکر اضافه نمود تا ماده ای جویدنی از آن بسازد که خوشایند هم بود. صفحه های گرد تیره رنگی که به کیک پونتفراکت معروف شدند. در قرن نوزدهم، روزانه 25.000 کیک در کارخانه های سراسر یورکشر فراوری می شد که روی هر کدام از آن ها هم تصویر قلعه پونتفراکت مهر شده بود.
دوران دگرگونی عظیم
حتی پس از لغو تجارت برده در سال 1807 در بریتانیا، هنوز تا سال ها برده ها در مزارع نیشکر کار می کردند و تا مدت ها پس از آن آزاد نشدند.
لغو برده داری اثر مهمی بر بشریت گذاشت. برای تاجران و صنعت شیرینی عواقب مالی متعددی داشت که یکی از آن ها کمبود شکر بود که بر اثر آن این کالا گران تر شد. شکری که از چغندر قند استخراج می شد جانشینی برای شکر حاصل از نیشکر بود. مزه یکسانی داشت و دراروپا قابل کشت بود و در نتیجه واردات آن ارزان تر تمام می شد.
در دوره ویکتوریا پیشرفت های صنعتی رخ داد. انقلاب صنعتی نیمی از جمعیت شهر ها را به کار هایی مشغول کرد. مغازه های شیرینی فروشی همه جا به چشم می خورد و شیرینی چیزی شد که همه طبقات مردم می توانستند بخورند. برای اولین بار شیرینی هایی برای بچه ها هم فراوری شد.
فراوری انبوه به معنای امکان فراوری آسان تر مقدار بیشتری شیرینی بود. در سال 1879، کلود گجت، قناد فرانسوی، دستور تهیه پاستیل، شیرینی محبوب فرانسوی را در اختیار عظیم ترین فراوریکننده شیرینی کشور گذاشت. دستور تهیه آن هرگز به طور عمومی اعلام نشد، اما پاستیل، با طعم انواع میوه ها، محبوب شد و حالا هم همه جا هست.
چغندر قند همان مزه نیشکر را می دهد
محصول اتفاقی جدید
یکی دیگر از محصولات شیرین دوران انقلاب صنعتی بنا به گفته ها، به طور اتفاقی پیدا شد.
در سال 1864، قناد اتریشی در شرکت فرایرز در لانکاشایر پاستیل ژله ای تهیه می کرد. یک سری از خرس های ژله ای درست از قالب درنیامدند و بیشتر شبیه بچه های کوچولو شدند. به جای اینکه آن ها را کنار بگذارند با نام عجیب بچه های سرراهی محصول را در بازار عرضه کردند. در آن دوران، بچه های سرراهی در زندگی مردم حضور داشتند، بچه هایی که جلوی در کلیسا ها رها می شدند، اما این نام باقی نماند. از سال 1950 به بعد به نام بچه های ژله ای (جلی بی بیز) معروف شد.
فراوری انبوه تخم مرغ های عیدپاک در کارخانه شکلات سازی سال 1932
در شروع قرن بیستم، شکلات دیگر فقط برای نوشیدن نبود و هنر تبدیل آن به تخته های جامد شکلات تکمیل شد.
Frys، شرکت بریتانیایی که در سال 1847 اولین شکلات تخته ای را فراوری کرد دریافت که روغن کاکائو در این ترکیب به خوبی عمل می نماید.
در سوئیس، رودلف لینت، شکلات ساز، روش تازه ای در ورز دادن و فرآوری شکلات ابداع کرد.
وقتی از شیر خشک استفاده می گردد، فرایند ورز دادن شدید باعث می گردد شکلاتی نرم تر از قبل فراوری گردد.
خوراکی برای همه
تا اوایل دهه 1900، شکلات هنوز کالایی لوکس به حساب می آمد و محصولاتی مثل فنسی باکسز که شرکت هایی مثل کدبری فراوری می کردند قیمتی به اندازه هزینه یک هفته خوردوخوراک خانواده ای کارگر داشت.
زمان گذشت و فراوری انبوه، شکلات را به دست عده بیشتری از مردم رساند. در دهه 1930، شکلات هایی مثل فلیک، آئرو و کیت کت به نمونه های عادی در فروشگاه ها تبدیل شدند و کارگران و خانواده هایشان توانایی خرید آن را پیدا کردند.
در دهه 1900 وقتی دیگر شکلات مختص طبقه اشراف نبود، به طور متوسط هر فرد 33 کیسه شکر در سال مصرف می کرد. در دهه 1920، امکان کشت چغندر قند در خاک بریتانیا هم فراهم شد. در طول جنگ جهانی دوم دوباره شکر جیره بندی و کمیاب شد، اما در دهه 1950 به بعد شیرینی و شکلات به خوراکی های در دسترس و ارزان کمابیش برای هر خانواری تبدیل شد.
چرا شکلات و شیرینی توانسته هم چنان در زندگی روزمره محبوب و دوست داشتنی بماند؟
اندی فکر می نماید دلیل آن ساده است، در شرایط سخت همواره دنبال راهی برای رهایی هستیم، گاهی افراد احتیاج به یک دم لذت دارند، لذتی که هزینه اش کمرشکن نباشد.
او می گوید: من شکلات فروشی داشتم، می دیدم که مردم همواره دنبال خوراکی ارزان و آرامش بخش می گردند. حتی در دوران رکود مالی باز هم به فروشگاه ما می آمدند.
منبع: فرارو