اعتبار و اصالت برگ برنده اسناد تاریخی
به گزارش مجله خبری تیرول، سمیه السادات سجادی-دکتری تاریخ محلی دانشگاه اصفهان: منابع تاریخی از نظر شکل و نوع، طیف گسترده ای را دربردارد. اسناد به مجموعه نوشته ها و مدارکی که ماحصل فعالیت های روزمره و مستمر تشکیلات حکومتی سابق و نهادها و سازمان های کنونی است گفته می گردد.
بخشی از مسائل و واقعیات کشور در اسناد بازتاب یافته اند و ارتباط بی واسطه و مستقیمی با تغییر و تحولات گذشته و جاری سرزمین ها و ملت ها دارند. به عبارتی، اسناد در مستندسازی تاریخ صندلی و اعتبار ویژه ای دارد. اما اسناد تاریخی طیف وسیعی از نامه ها، دستورالعمل ها، تعهدات، گزارش ها و حتی مکاتبات شخصی و خصوصی را در بر می گیرد. این اسناد عمدتاً با اهداف اداری، اجرایی و سیاسی تدوین شده و بهره وری تاریخ نگارانه مد نظر نگارنده نبوده است. بنابراین بر پایه اصالت و اعتبار قرار گرفته است و همین موضوع برگ برنده ای برای این اسناد است.
نگهداری اسناد بر اساس کاوش های باستان شناسی قدمتی طولانی دارد. در بین النهرین و حکومت های باستانی در بین النهرین از آرشیوهای منظم و معتبری بهره می بردند. نگهداری اسناد در ایران پیشینه ای بس طولانی دارد. در تورات به خزانۀ پادشاه ایران برای نگهداری اسناد اشاره شده است. علی رغم ثبت و ضبط اسناد در ادوار مختلف حکومتی ایران، اسناد بسیاری در طوفان حوادث از بین رفته اند. در سال 1309 هیات وزیران مصوبه ای برای اسناد دولتی تنظیم کردند. بخشی از کاخ گلستان به مرکز اسناد دولتی تبدیل شد. با تصویب قانون تأسیس سازمان اسناد ملی ایران در سال 1349 اسناد و مدارک برای ممانعت از پراکندگی و از بین رفتن در یک مکان متمرکز شد و مرکز اسناد با گردآوری، سازماندهی، اشاعه اطلاعات متعدد و متنوع در قالب سند، تصویر، فیلم و مصاحبه در تقویت هویت و حافظۀ ملی جوامع اقدام کرد.
مرکز اسناد اصفهان یکی از 10 شعبۀ سازمان اسناد ملی ایران است. شالوده و اساس اسناد اصفهان مدارک و مکاتبات اداری و نهادهای دولتی است و با انتشار تعدادی از اسناد، بخشی از زوایای پنهان تاریخ آشکار شده است. اما آنچه حائز اهمیت است نگهداری بهتر نمادهای ملی و هویتی نیازمندِ مکانی درخور و شایسته است.
منبع: همشهری آنلاین