15 فیلم برتر کریستین بیل؛ از شوالیه تاریکی تا روانی آمریکایی - مجله خبری تیرول

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ هیچکس بیشتر بدانید.

کریستین بیل بازیگر 47 ساله آمریکایی است که بازیگری را در سنین نوجوانی آغاز کرد؛ بیل در 13 سالگی و با بازی در فیلم امپراتوری خورشید (Empire of the Sun) اثر استیون اسپیلبرگ به شکل جدی وارد جهان سینما شد. بیل در اواسط دهه 1990 با ایفای نقش در فیلم زنان کوچک (Little Women) کوشش خود برای تثبیت صندلیش را بیشتر نشان داد و عاقبت با ایفای نقش یک قاتل سریالی به نام پاتریک بیتمن در فیلم سینمای روانی آمریکایی (American Psycho) به شهرت و اعتبار قابل توجهی دست یافت.

• 10 فیلم برتر کوین اسپیسی؛ ستاره ای که منزوی شد

کوشش های کریستین بیل به عنوان بازیگر در دهه 2000 ادامه داشت؛ کم کردن 29 کیلو وزن برای ایفای نقش در فیلم ماشین کار (The Machinist) و ظرف شش ماه اضافه کردن 45 کیلو وزن برای حضور در فیلم بتمن آغاز می نماید (Batman Begins) جهت ایفای نقش بتمن، تنها بخشی از کوشش های خستگی ناپذیر او در این دهه بود.

این سال های پربار با حضور در تریلر اسرارآمیز پرستیژ (The Prestige) ساخته کریستوفر نولان، حضور در وسترن جیمز منگولد یعنی 3:10 به یوما (3:10 to Yuma) و البته ایفای نقش ملوین پرویس مامور اف بی آی در دشمنان ملت (Public Enemies) ساخته مایکل مان ادامه پیدا کرد.

روزهای پرافتخارتر بیل در سال 2010 فرا رسید زمانی که او برای ایفای نقش دیکی اکلوند در فیلم مشت زن (The Fighter) جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد. افتخارات بیل البته به این سطح محدود نماند و با دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی برای فیلم سینمایی معاون (Vice ) کامل تر شد؛ بیل در معاون نقش دیک چینی، معاون جرج دابلیو. بوش را بازی نموده بود.

در ادامه 15 فیلم برتر (براساس امتیاز راتن تومیتوز) کریستین بیل را بیشتر آنالیز خواهیم کرد.

1. سه گانه شوالیه تاریکی (The Dark Knight Trilogy)

• کارگردان: کریستوفر نولان
• تاریخ اکران: 2005، 2008، 2012
• امتیاز راتن تومیتوز: 84، 94، 87

بسیاری از هواداران سه گانه شوالیه تاریکی معتقدند کریستوفر نولان کارگردان این مجموعه با ساخت این آثار فیلم های ابرقهرمانی را برای همواره تغییر داد. اما در کنار این دیدگاه می گردد این ادعا را نیز بیان نمود که کریستین بیل هم نقش آفرینی در قامت یک ابرقهرمان را برای همواره دگرگون ساخت.

بیل در نقش شخصیتی چندوجهی چون بروس وین توانست یک ابرقهرمان برگرفته از آثار کمیک بوکی را نسبت به کلیشه های رایج بسیار فراتر برده و از آن یک تصویر پیچیده دارای روح و احساسات عمیق ارایه دهد؛ او توازنی تماشایی میان مدنیت بروس وین و تاریکی های درونی بتمن ایجاد کرد که هر تماشاگری را تحت تاثیر قرار می دهد.

• 10 فیلم اکشن که هواداران شوالیه تاریکی باید ببینند

در هر حال سه گانه شوالیه تاریکی نقطه ای از تاریخ آثار کمیک بوکی بود که در عمل بتمن را بار دیگر از نو تعریف کرد. این بازتعریف چه در ساحت اندیشه و در چه زمینه فرم رخ داد و می توان آن را حاصل همکاری نولان و بیل دانست؛ حساسیت های هنری نولان در کنار قابلیت های بیل در قامت یک بازیگر.

در نهایت بیل پیروز شد به عنوان بتمن و بروس وین در ذهن ما مخاطبان مجموعه باقی بماند و بعید است رقیب یا اثری بتواند به این زودی و به این سادگی این ماندگاری را خدشه دار کند.

2. فورد در برابر فراری (Ford v Ferrari )

• کارگردان: جیمز منگولد
• تاریخ اکران: 2019
• امتیاز راتن تومیتوز: 92

فورد در برابر فراری براساس یک داستان واقعی ساخته شده است. این درام زندگینامه ای ارتباط میان کن مایلز (راننده بریتانیایی) و کرول شلبی (طراح خودروی آمریکایی) را به تصویر می کشد که هر دو در استخدام شرکت فورد بودند و کوشش می کردند ماشین مسابقه ای متفاوت و بی رقیب طراحی نمایند تا در رقابت ها حریف ماشین های رقیب قدرتمند فورد یعنی فراری بشوند.

بیل در این اثر سینمایی در نقش کن مایلز برای اولین بار مجبور شد از لهجه ولزی خود بهره بگیرد. بیل با ظرافت نقش راننده ای توانمند را بازی می نماید که البته سازش پذیر نیست.

گرچه شاید نقش مایلز برای بیل امکان خودنمایی چندانی فراهم نکرد اما به او امکان داد به وسیله ترسیم مرزهای تعیین این شخصیت یکی از نقاط قوت کارنامه خود را به ثبت برساند.

• به انتظار اکران جهانی؛ معرفی فیلم فورد در برابر فراری

فورد در برابر فراری را باید فیلمی در رابطه با ویژگی های خاص روحی انسان در نظر گرفت؛ فیلمی درباره رقابت پذیری، سرسختی و البته اشتیاق که ما را به یاد پیچ و خم های راندن در راستا زندگی می اندازد.

یکی از نقاط قوت این اثر سینمایی رابطه خاص میان مایلز و شلبی است؛ نقش شلبی را مت دیمون ایفا نموده و زوج بیل و دیمون توانایی های یکدیگر را به شکل محسوسی ارتقا داده و باعث بالارفتن سطح فیلم و بازی ها شده اند. آن ها یکی از بهترین روابط دوستی مردانه را که در سال های اخیر روی پرده رفته در این اثر سینمایی به تصویر کشیده اند.

فورد در برابر فراری با روایت خطی اش اثری شیرین، سهل الوصول و البته سرگرم نماینده است؛ فیلم بهترین راه روایت یک داستان عمیق را به کار گرفته و مخاطبانش را کاملا با خود همراه می نماید.

3. حقه بازی آمریکایی (American Hustle)

• کارگردان: دیوید او. راسل
• تاریخ اکران: 2013
• امتیاز راتن تومیتوز: 92

حقه بازی آمریکایی یک کمدی سیاه است درباره دو کلاهبردار به نام های ایروینگ روزنفیلد و دوستش سیدنی پروسر که با بازی های پیروز کریستین بیل و امی آدامز همراه است.

این کلاهبرداران در تله ماموران اف بی آی گرفتار شده و مجبور می شوند برای دستگیری تعدادی سیاست مدار فاسد با این نیروها همکاری نمایند. این دو در راستای همکاری با پلیس وارد شبکه پیچیده ای از خلافکاران مافیایی می شوند.

فیلم براساس یکی از عملیات های واقعی اف بی آی ساخته شده و کریستین بیل برای ایفای نقش در آن از طرف بسیاری از منتقدان و مخاطبان تحسین شد. این بازیگر در عین حال دومین نامزدی خود در جوایز اسکار و گلدن گلوب را نیز بابت حضور در همین اثر سینمایی تجربه کرد.

دیوید او. راسل کارگردان حقه بازی آمریکایی درباره حضور بیل در این اثر گفته است: می دانستم کریستین قرار است برای ایفای این نقش بسیار هیجان زده گردد چرا که این نقش شبیه هیچ یک از نقش هایی که او تا به حال بازی نموده نبود.

حقه بازی آمریکایی از نظر تجاری نیز با پیروزیت همراه بود و در حالی که با بودجه 40 میلیون دلاری فراوری شد توانست بیش از 6 برابر هزینه اولیه فراوریش فروش کند.

4. زنان کوچک (Little Women)

• کارگردان: گیلیان آرمسترانگ
• تاریخ اکران: 1994
• امتیاز راتن تومیتوز: 92

فیلم سینمایی زنان کوچک داستان زندگی چهار خواهر از خانواده مارچ و رشد شان در میانه جنگ داخلی آمریکا را روایت می نماید. فیلم اقتباسی است از رمانی به همین نام نوشته لوییزا می الکات. این رمان اخیرا نیز توسط گرتا گرویگ مجددا مورد اقتباس نهاده شد.

کریستین بیل در این فیلم سینمایی نقش تئودور لاری لارنس دوست صمیمی خانواده مارچ بویژه ژوزفین مارچ را بازی می نماید. او هنگام حضور در این اثر سینمایی 20 ساله بود.

در اقتباس اخیری که توسط گرویگ از این اثر سینمایی اجرا شده نقش تئودور لاری لارنس را تیموتی شالامی برعهده دارد.

زنان کوچک آن وجه جذاب و دوست داشتنی بیل روی پرده سینما را نمایش می دهد. در واقع بیل را اصولا با نقش هایی نمی شناسیم که بر محور خوش قیافه و دلفریب بودن او طراحی شده باشند اما می توان ادعا کرد این نقش نزدیک ترین تجربه بیل به چنین رویکردی است.

اتفاقا نقش آفرینی کریستین بیل در این اثر سینمایی نیز نشان می دهد او استعداد آفرینش و پردازش چنین شخصیت هایی را هم دارد؛ در واقع چه بسا او می توانست نقش های رمانتیک بیشتری هم بازی کند.

به هر حال زنان کوچک بخشی از راستای بود که بیل برای رسیدن به صندلی کنونی اش پیمود و در معرفی بیشتر او به جهان سینما نقش پررنگی داشت.

5. مشت زن (The Fighter)

• کارگردان: دیوید او. راسل
• تاریخ اکران: 2010
• امتیاز راتن تومیتوز: 90

مشت زن فیلمی بود که کریستین بیل را به جایزه اسکار رساند. فیلم درباره زندگی یک بوکسور حرفه ای به نام میکی وارد (با بازی مارک والبرگ) و برادر عظیمتر او دیکی اکلوند است؛ بیل نقش اکلوند را در این فیلم برعهده دارد. دیکی نیز در گذشته بوکسور بوده و حال برادر کوچکترش را برای حضور در مسابقات جهانی تمرین می دهد.

بیل تنها جایزه اسکار و یکی از جوایز گلدن گلوبش را برای ایفای همین نقش دریافت کرد و از این جهت فیلم مشت زن برای او اهمیت ویژه ای پیدا کرد.

دیکی نقش پیچیده ای بود که عناصر کافی را برای درخشش در اختیار بیل قرار می داد؛ یک قهرمان سابق که حال معتاد است و به زندگی بزه کارانه روی آورده و می خواهد برادرش را به سوی هدفی راهنمایی کند که خود در زندگی به آن دست پیدا ننموده. او مجموعه این عناصر را در قالبی گیرا و از نظر عاطفی تاثیرگذار به شکلی عرضه کرد که حقیقتا قادر است احساسات مخاطب را درگیر کند.

در کنار این وجوه احساسی نوعی کمدی خاص فیزیکی نیز در بازی بیل وجود داشت که باعث درخشش بیشتر این نقش نیز شد.

کریستین بیل درباره این فیلم گفته است: مشت زن درباره عشق برادرانه است، درباره وفاداری، خانواده، مسائل خانوادگی، احتیاج به تغییر، درد تغییر اما در نهایت فیلمی است درباره پیروزی افرادی که یکدیگر را دوست دارند و پیروز می شوند راهی برای اتحاد پیدا نمایند؛ در آن لحظه دیگر هیچ چیز نمی تواند جلوی شان را بگیرد.

در یک تحلیل کلی بیل نقش دیکی را با نبوغ و زیرکی ایفا نموده؛ نوعی حس مبارزه جویی را درون این شخصیت وارد نموده که در عین حال با غمی شدید ترکیب شده. باید گفت این نقش یکی از همدلی برانگیزترین شخصیت هایی است که او در کارنامه بازیگری اش پیروز به خلق آن شده است.

6. سپیده دم رهایی (Rescue Dawn )

• کارگردان: ورنر هرتسوک
• تاریخ اکران: 2007
• امتیاز راتن تومیتوز: 90

سپیده دم رهایی یک درام جنگی و حماسی است که براساس یک داستان واقعی ساخته شده و زندگی یک خلبان آمریکایی به نام دیتر دنگلر را روایت می نماید.

این خلبان آمریکایی-آلمانی که نقشش برعهده کریستین بیل است توسط روستاییان هوادار پاتت لائو (یک جنبش سیاسی کمونیست) اسیر شده و به یک زندانی آمریکایی در طول جنگ ویتنام تبدیل می گردد. او یکی از زندانی هایی بود که توانست در طول جنگ ویتنام از زندان دشمن فرار کند.

ایفای نقش در فیلم ورنر هرتسوک با سختی های زیادی همراه بود و با توجه به کیفیت آثار این کارگردان آلمانی آزمون سختی بود که بیل برای آبدیده شدن در جهان سینما از آن سربلند بیرون آمد.

او برای حضور در این نقش وزن زیادی کم کرد، با سختی های طبیعی بسیار در زمان فیلم برداری روبرو شد اما در نهایت توانست تصویر باورپذیر و دقیقی از خلبان اسیر آمریکایی-آلمانی خلق کند.

فیلم خونسردی، بی رحمی و جبر موجود در جنگ را به بهترین شکل به تصویر می کشد و بیل نیز ترس درونی و کوشش انسان برای زنده ماندن را به بهترین نحو درون اجرای خود جاری نموده است.

بیل شرایط فیلم برداری این اثر سینمایی را سخت و سخت توصیف نموده بود؛ شرایطی که در آن باید برای لحظاتی احتمال دهید ممکن است توسط یک مار سمی نیش زده شوید؛ لحظات پرخطری که ممکن است شما را تا دم مرگ ببرند. اما چنین تجربه ای از نظر این بازیگر فوق العاده بود و فرصتی تکرارنشدنی را در کارنامه کاری اش ایجاد کرد.

7. 3:10 به یوما (3:10 to Yuma)

• کارگردان: جیمز منگولد
• تاریخ اکران: 2007
• امتیاز راتن تومیتوز: 89

فیلم سینمایی 3:10 به یوما بازسازی یک وسترن کلاسیک است به همین نام ساخته سال 1957. داستان فیلم درباره بن وید (با بازی راسل کرو) سردسته یک گروه از راهزنان است که دستگیر شده و باید برای اجرای حکم اعدامش با قطار 3:10 به سمت یوما فرستاده گردد.

در این شرایط افراد بن وید قصد نجاتش را دارند و کلانتر نیز که با بحران روبرو شده از میان مردم محلی دست به جذب نیرو می زند. یک کشاورز و مجروح جنگی به نام دن ایوانز با بازی کریستین بیل حاضر می گردد در این عملیات خطرناک به کلانتر یاری کند.

فیلم حال و هوای پرخشونتی دارد؛ از یک سو خشونت راهزنان و از سوی دیگر نوعی خشونت و مردانگی که در شخصیت دن ایوانز نهفته است اما در خدمت نیت خیر و در صف آرایی نهایی، روبروی شر خودنمایی می نماید.

عمده جذابیت فیلم در ارتباط و فراز و نشیب دو کاراکتر است. نکته جالب فیلم اینجاست که شخصیت بن وید نیز همچون شر مطلق بازنمایی نشده و رابطه میان وید و ایوانز بسیار جذاب و تماشایی از کار درآمده است.

در حالی که شاید راسل کرو در نقش وید شخصیتی با جنبه های نمایشگرانه تر است اما کریستین بیل برای ترسیم شخصیت ایوانز با کار سختتری روبرو بوده؛ او باید شخصیتی را ترسیم می کرد که قهرمانی اش صرفا در مبارزه برای عدالت نهفته نیست بلکه به نوعی رستگاری شخصی اش را هم در انجام این ماموریت تعریف می نماید.

8. رکود عظیم (The Big Short )

• کارگردان: آدام مک کی
• تاریخ اکران: 2015
• امتیاز راتن تومیتوز: 88

در رکود عظیم بحران مسکن در ایالات متحده آمریکا از زاویه دید مایکل بری و مارک باوم مدیران صندوق پوشش ریسک روایت می گردد. بیل در نقش مایکل بری در فیلم حضور یافته؛ مردی که پیش از هر فرد دیگر، بحران مالی عظیم سال 2008 را پیش بینی نموده بود؛ او دریافته بود که بازار مسکن در حال سقوط است.

آنچه بری در واکنش به این مطلعی انجام می دهد صرفا بخشی از فیلم رکود عظیم است؛ اثری بسیار سرگرم نماینده که از چند زاویه روایت می گردد.

بیل پیروز شده تصویر مردی به شدت زیرک را بیافریند که با آنالیز شگفت انگیز داده های مالی شم فوق العاده اش را به رخ می کشد. مردی مسلط بر امور و البته احساساتی، سرزنده اما جدی، تا حدودی راضی و راضی از تنهایی اما در عمیق ترین لایه های وجودی اش احتیاجمند همدم؛ ساخت و پرداخت چنین مرد پیچیده ای قطعا احتیاجمند صرف توان بسیار بوده و کریستین بیل از عهده آفرینش چنین شخصیتی به خوبی برآمده است.

یک نکته جالب توجه دیگر فضای کلی فیلم است که با ظرافت از یکنواختی دور مانده؛ مردی در دفتر کارش در حال سر و کله زدن با فایل های اکسل و نمودارها بدون آنکه شاهد زندگی لوکس بانک داران و سهامداران باشیم؛ چنین حال و هوایی به راحتی می توانست اثری کسالت بار از کار دربیاید اما همکاری درخشان آدام مک کی و کریستین بیل باعث شده با یک کمدی درام بسیار هیجان انگیز روبرو شویم.

شاید در جهانی سینما شخصیت های زیادی خلق نشده باشند که تقریبا اغلب تصمیمات شان پشتوانه عقلانی داشته باشد اما باید گفت بیل در نقش مایکل بری یکی از همین معدود شخصیت ها است.

9. ماشین کار (The Machinist)

• کارگردان: برد اندرسون
• تاریخ اکران: 2004
• امتیاز راتن تومیتوز: 77

تروور رزنیک (با بازی کریستین بیل) یک کارگر کارخانه است که از بی خوابی فلج نماینده رنج می برد؛ این شرایط به تدریج سلامتی ذهنی و فیزیکی او را نابود نموده و او را دچار توهم می نماید.

معروف است که بیل برای ایفای این نقش حدود 28 کیلو وزن کم کرد تا به وزن 54 کیلوگرم برسد. ظاهرا خود بیل قصد داشته برای ایفای بهتر این نقش حتی بیش از این وزن کم کند و به وزن 44 کیلوگرم برسد اما فیلم ساز چنین اجازه ای به او نداده است.

اما کل ماجرا صرفا به تعهد فیزیکی بیل به این نقش محدود نمی گردد؛ او تمام توان احساسی خود را نیز وقف نقشش نموده بود. نقش مردی که تقریبا در تمام ساحت های زندگی قافیه را باخته گرچه در بعضی حوزه ها متوجه عمق فاجعه نیست.

فیلم یک هزارتو برای ذهن مخاطب می آفریند که هر دری به ده ها در دیگر و هر راستای به چندین راستا دیگر رهنمون می گردد. این تریلر روانشناختی هیچ نکته ای را از مخاطبش پنهان ننموده و او را در دیوانگی پارانویایی شخصیت اصلی غرق می سازد.

بیل تجربه حضور در فیلم سینمایی ماشین کار را شگفت انگیز دانسته و درباره شرایط بدنی اش گفته بود که شدت لاغری و ضعف بدنی باعث شده در بعضی لحظات، خود را فارغ از بدنش حس کند. نوعی حالت عارفانه که او هرگز در زندگی اش تجربه ننموده بود؛ تبدیل شدن به ذهن خالص و فراتررفتن از جسمانیت.

10. من آنجا نیستم (Im Not There)

• کارگردان: تاد هینز
• تاریخ اکران: 2007
• امتیاز راتن تومیتوز: 77

من آنجا نیستم یک درام موزیکال به کارگردانی تاد هینز است؛ یک فیلم زندگی نامه ای متفاوت و نامعمول که براساس زندگی باب دیلن خواننده، آهنگ ساز و شاعر آمریکایی ساخته شد.

وجه جالب فیلم این بود که شش بازیگر مختلف جنبه های شخصیتی مختلف باب دیلن را روی پرده بردند. فیلم در بیان داستانش از شیوه های غیرسنتی روایت گری استفاده نموده و داستان های شخصیت های مختلفی که از زندگی باب دیلن الهام گرفته شده اند را در هم آمیخته است.

کریستین بیل یکی از بازنمایی های نسبتا سرراست تر شخصیت دیلن در این فیلم به حساب می آید. او نقش جک رولینز را برعهده دارد؛ یادآور دوران تمرکز دیلن بر ترانه های فولکلور که گویی صدای پالایش شده نسل خود بود. بیل پیروز می گردد وجوه عجیب شخصیتی دیلن را در این دوره نمایش دهد و بعد به شکلی هوشمندانه به دوران تولد دوباره دیلن تغییر فاز دهد.

در بازی بیل روح باب دیلن در کنار نوعی شوخ طبعی و زیرکی جاری شده است.

11. پرستیژ (The Prestige)

• کارگردان: کریستوفر نولان
• تاریخ اکران: 2006
• امتیاز راتن تومیتوز: 76

پرستیژ یک تریلر اسرارآمیز درباره رابرت انجیر و آلفرد بوردن دو شعبده باز است که برای رقابت با یکدیگر دست به هر کاری می زنند. در حالی که کریستین بیل نقش آلفرد بوردن را برعهده دارد، نقش مقابل یعنی رابرت انجیر توسط هیو جکمن ایفا می گردد.

پرستیژ در کنار فیلم رویای شب نیمه تابستان (A Midsummer Nights Dream ) از جمله نقش های بیل بود که تا حد زیادی از مدیوم تئاتر الهام گرفته بود. ویژگی های صحنه ها و زبان بدن بازیگران نیز در این امر بی تاثیر نبود. بیل برای ایفای این نقش از نظر محتوای فیلم نامه ای و هم بازی های قدرتمند هیچ چیزی کم نداشت و به همین دلیل توانست به سادگی با عملکردی کاملا پیروزیت آمیز، از این آزمون بازیگری نیز سربلند بیرون بیاید.

یکی دیگر از ویژگی های مهم نقش بیل در این فیلم دوگانگی آن بود. البته او در شوالیه تاریکی نیز چنین قابلیت هایی را از خود نشان داده اما یکی از بهترین نمونه های چنین نقشی را می توان در پرستیژ سراغ گرفت.

در واقع بیل نقش دو شخصیت را بازی می نماید که هر دو کوشش می نمایند به یک نفر شبیه باشند (حتی خواندن این جمله هم کمی پیچیده به نظر می رسد). به این ترتیب بیل باید با ظرافت هایی خاص آلفرد را از فالون متمایز کند، او در اجرای چنین نقشی کاملا با مهارت عمل نموده و از خود تسلط خیره نماینده ای نشان می دهد.

12. امپراتوری خورشید (Empire of the Sun)

• کارگردان: استیون اسپیلبرگ
• تاریخ اکران: 1987
• امتیاز راتن تومیتوز: 75

بیل زمانی در امپراتوری خورشید به ایفای نقش پرداخت که فقط 13 سال داشت. فیلم اقتباسی بود از رمان نیمه زندگی نامه ای جی. جی. بالارد درباره پسربچه ای بریتانیایی در دوران جنگ جهانی دوم. این پسر که جیمز گراهام نام دارد و نقشش برعهده کریستین بیل گذاشته شد با خانواده اش در شانگهای زندگی می نماید. زمانی که ژاپنی ها به شانگهای هجوم می آورند، جیمز از خانواده اش جدا شده و به عنوان اسیر جنگی تنها برای زنده ماندن به یاری های یک سرباز تکیه می نماید.

بیل نوجوان در این فیلم یکی از بهترین بازی های عمرش را ارایه داده، گرچه چنین بازی خوبی از طرف یک نوجوان کمی غافلگیرنماینده به نظر می رسد. او پیروز شده تا حد زیادی ناخودمطلعی را درون رفتار شخصیت تجلی بخشد و به همین دلیل هم به فیلم حال و هوایی بسیار طبیعی بخشیده است.

جیمز با توجه به داستان فیلم و پیچیدگی نقش، یک تحول کامل و تمام عیار را طی می نماید؛ تحول از یک پسر صاحب امتیاز و مرفه که دست تقدیر گریبانش را گرفته و به تلخ ترین شکل ممکن با سختی های بی رحمانه زندگی مواجهش می نماید. بازی بیل در این اثر سینمایی، انعکاس وحشت جنگ درون وجوه شخصیتی یک نوجوان را به خوبی نمایش می دهد.

در نهایت می توان گفت امپراتوری خورشید فیلمی است درباره امید و تحمل که می تواند با آثاری چون زندگی زیباست (Life is Beautiful) و فهرست شیندلر (Schindlers List) مقایسه گردد.

13. متخاصمان (Hostiles )

• کارگردان: اسکات کوپر
• تاریخ اکران: 2017
• امتیاز راتن تومیتوز: 71

متخاصمان از آثار نسبتا جدیدتر کریستین بیل است. او در این اثر سینمایی نقش کاپیتان جوزف بلاکر را برعهده دارد؛ کهنه سربازی که باید رییس در حال مرگ یک قبیله سرخ پوستی و خانواده اش را به سوی خانه شان در مونتانا مشایعت کند.

بیل در این نقش کم حرف است اما به شکلی مداوم احساسات زیرپوستی و عمیق خود را به وسیله حالات چهره و دیالوگ های مختصر و مفیدش منتقل می نماید. او یک بازی درونی ارایه نموده که ریشه در روح این کهنه سرباز و رابطه اش با سایر شخصیت های فیلم دارد.

فیلم سینمایی متخاصمان را اسکات کوپر کارگردانی نموده؛ بیل پیش از این اثر سینمایی سابقه همکاری با کوپر را در فیلم از کوره در رفته (Out of the Furnace) نیز داشت.

14. روانی آمریکایی (American Psycho )

• کارگردان: ماری هرون
• تاریخ اکران: 2000
• امتیاز راتن تومیتوز: 70

روانی آمریکایی یک کمدی سیاه و یک اثر اسلشر از زیرگونه های ژانر ترسناک است که براساس رمان مشهور سال 1991 برت ایستون الیس به همین نام ساخته شده.

داستان فیلم در دهه 1980 می گذرد و اقدامات پاتریک بیتمن (با بازی کریستین بیل) را دنبال می نماید؛ مردی که در نگاه اول یک مشاور مالی ساده به نظر می رسد اما به تدریج روشن می گردد که زندگی خونین موازی خاصی در قامت یک قاتل زنجیره ای دارد.

این اثر سینمایی تاثیر زیادی در شهرت کریستین بیل داشت آن هم در زمانی که هنوز صرفا بابت نقشش در فیلم امپراتوری خورشید (Empire of the Sun) استیون اسپیلبرگ شناخته می شد.

بیل در روانی آمریکایی به خوبی از پس ایفای نقش بیتمن برآمده؛ بیتمن مشاور مالی یک شرکت سرمایه گذاری و نمادی است از حرص، خودخواهی و البته بدبینی و خرده گیری نسبت به مردم عادی که در دهه 1980 در میان طبقه متوسط مرفه آمریکایی به چشم می خورد. او غرق در رویای پیروزیت، مد و خوش پوشی است اما زیر این ظاهر فریبنده یک قاتل خون ریز پنهان شده؛ در واقع با یک زندگی دوگانه تمام عیار طرف ایم.

با آغاز شدن تحقیقات کارمطلع (با بازی ویلم دفو)، به تدریج خونسردی پاتریک بیتمن فرو می پاشد و خطوط میان واقعیت و فانتزی های مریض او مبهم تر از قبل می گردد.

روانی آمریکایی که پیروز ترین اقتباس رمان پرفروش ایستون الیس است بخش عظیم پیروزیت خود را مدیون کارگردانی ماری هرون است؛ زنی در میان کارگردانان مستقل آمریکایی که پیروز شد این بازنمایی زیست دهه هشتاد طبقه متوسط آمریکا را به اثری پیچیده تر و البته چندلایه تر از آنچه به ظاهر بود تبدیل نموده و نقدی بر زن ستیزی و قدرت مردانه را هم به اثر وارد کند در حالی که کمدی سیاه درونی فیلم هم کارکرد فوق العاده خود را حفظ نموده است.

روانی آمریکایی به شکل نسبی در گیشه پیروز بود گرچه مخاطبان خود را به دو دسته تقسیم کرد؛ با این حال امروز اثر به یک کالت تبدیل شده و یکی از سرگرم نماینده ترین عناوین لیست بهترین آثار کریستین بیل است چرا که طنز و خشونت خونین را با مهارت در هم آمیخته. همین کیفیت باعث شده اثر در جلب نظر منتقدان هم پیروز عمل کند و بابت بازی شخصیت مرد اصلی و همچنین فیلم نامه حساب شده اش مورد تحسین قرار بگیرد.

در واقع می توان ادعا کرد سروکارداشتن بیل با نقش هایی که در آن ها نوعی تحول شخصیت عمیق در حال رخ دادن است و از سوی دیگر شخصیت، جنبه هایی دوگانه یا چندگانه واجد تضادهای درونی دارد از همین نقطه آغاز شد. گفته می گردد که بیل برای ایفای این نقش از بازی نیکلاس کیج در فیلم بوسه خون آشام (Vampires Kiss) نیز الهام گرفته بود. در هر حال بازی نقش پاتریک بیتمن برای بیل یکی از مهم ترین نقاط حرفه ای او و یک سکوی پرتاب جدی بود.

15. دشمنان ملت (Public Enemies)

• کارگردان: مایکل مان
• تاریخ اکران: 2009
• امتیاز راتن تومیتوز: 68

کریستین بیل در فیلم سینمایی دشمنان ملت نقش ملوین پرویس مامور اف بی آی را ایفا می نماید که میخواهد در دهه 1930 جان دیلینجر، خلافکار معروف آمریکایی را دستگیر کند.

این اثر مایکل مان اقتباسی است از کتاب غیرداستانی برایان بارو به همین نام و در کنار کریستین بیل در نقش مامور قانون، جانی دپ را در نقش خلافکار به خدمت گرفته است.

کریستین بیل پیش از ساخته شدن فیلم آشنایی چندانی با داستان واقعی آن نداشت. او زمان زیادی را صرف کرد تا شخصیت ملوین پرویس را به دقت شناسایی کند؛ بیل در این راه روزهای بسیاری را با آلستون، پسر ملوین گذراند. او علاوه بر ملوین با تعداد دیگری از اعضای خانواده و دوستان این مامور اف بی آی که سال 1960 از جهان رفته بود ملاقات کرد.

بیل در شرح پیچیدگی این نقش گفته بود که هرگز گمان ننموده شخصیت ملوین پرویس برای دستگیری جان دیلینجر از انگیزه های شخصی برخوردار بوده است. در واقع به باور کریستین بیل پرویس کاملا مطلع بوده چرا دیلینجر در باور عمومی به عنوان یک قهرمان شناخته می گردد؛ آن هم با توجه به شرایط خاص آن دوران ایالات متحده آمریکا بویژه از منظر مالی. به هر حال آنچه این مامور اف بی آی را پیش می برده دیدگاهی بوده که از سوی رییسش به او القا می شده و او نیز کوشش می نموده تا این دیدگاه را درونی کند؛ طبیعتا چنین نگاهی وجوه تضادبرانگیزی دارد که بیل سعی نموده درون بازی اش به شکلی نسبتا ظریف دیده شوند.