نه تنبیه، نه تشویق - مجله خبری تیرول

نه تنبیه، نه تشویق: چگونه انگیزه های درونی را پرورش دهیم نوشته الفی کهن است. اکرم کرمی مترجم این کتاب است و انتشارات صابرین آن را به چاپ رسانده است.

در این کتاب روش هایی برای انگیزش بچه ها و نوجوانان با رویکرد متفاوتی را پیشنهاد می گردد. این روشکرد مبتنی بر این است که به جای ابزارهای تشویقی یا تنبیهی، روی پرورش انگیزه های درونی تمرکز دارد.

بریده ای از کتاب:

در بخشی از کتاب می خوانیم: به طورکلی پاداش در تکالیف گوناگون بسیاری نه تنها موجب بهبود عملکرد نمی گردد بلکه کیفیت کار را خدشه دار می سازد، به ویژه تکالیفی که احتیاج به خلاقیت دارند. البته برنامه تشویقی یا پرداخت برمبنای شایستگی، به استفاده از پاداش بستگی دارد. اما به چه علت باید باور کنیم چنین کاربردی از عواملی که سایر انگیزه های بیرونی را عقیم می گذارند تأثیر نخواهد پذیرفت؟ خیر. انگیزه بیرونی در محیط های کاری به هیچ وجه مؤثرتر از محیط های دیگر نیست. در سال 1960 مک گرگور با توجه به اینکه برنامه های تشویقی می توانند به پیامدهای زیر منجر شوند آنها را مورد انتقاد قرار داده است: محدود ساختن عمدی بازدهی، مخفی کاری، فراوری پنهانی، گزارشهای دروغین ...، خصومت نسبت به مجریان برنامه، بدبینی و تردید درباره صداقت و انصاف مدیران، بی تفاوتی نسبت به اهمیت همکاری با دیگر بخش های سازمان (جز در مواردی که شامل همکاری دسیسه آمیز برای شکست نظام پاداش دهی صورت می گیرد). بعضی کارشناسانی که بر اجرای این برنامه ها نظارت دارند خود می توانند پیامد آن را ببینند. در کنفرانسی تحت عنوان به کارگیری نیروهای انسانی، یکی از مدیران سه کمپانی بزرگ خودروسازی، نتایج تحقیقات زمینه یابی اجرا شده به وسیله خود و همکارانش را توضیح می داد. این پژوهش نظر کارمندان شرکتهای گوناگون را درباره برنامه های تشویقی جویا شده بود. نهایت نکته مثبتی که او توانسته بود گزارش کند این بود که برنامه های آنها آثار منفی خیلی زیادی نداشته است.