شاه حسینی: از بدمینتون چیزی باقی نمانده است، بابت چه چیزی از رییس فدراسیون تقدیر شد؟ - مجله خبری تیرول

علی شاه حسینی در گفت وگو با خبرنگاران درباره شرایط بدمینتون ایران، بیان کرد: ابتدا باید بگویم پنج ماه پیش پزشکیان نایب رییس مجلس از فدراسیون بدمینتون تقدیر کرد ، در حالیکه من متوجه نشدم بابت چه چیزی این تقدیر انجام شد و آیا او کارشناس ورزش هست ؟؟؟

در چند روز گذشته هم دبیر کل کمیته ملی المپیک و معاون ورزش قهرمانی نامه هایی مبنی بر تشکر از دستاوردهای بدمینتون ایران در چند سال گذشته ارسال نموده اند که برای من بسیار جالب بود. با کمی دقت متوجه شدم که این نامه های تشکر و قدردانی در جواب نامه فدراسیون که اعلام نموده ما خیلی خوب هستیم و در گروه طلایی قرار داریم، ارسال شده است و متاسفانه آنالیز لازم از باب واقعیت مسئله نشده بود.

او ادامه داد: در ایران باب شده هر کسی اسم طلا را می آورد فکر می نمایند یعنی بهترین است، اما حقیقت این است در کنفدراسیون بدمینتون آسیا چنین چیزی نیست و 10 کشور برتر آسیا جزو گروه پلاتین هستند و ما جزو گروه دوم و بین کشورهای یازدهم تا پانزدهم هستیم که این شرایط احتیاج به تقدیر و تشکری ندارد. رییس فدراسیون عنوان نموده بود که 10 سال گذشته ما جزو گروه برنز بودیم و الان به گروه طلایی آمده ایم اما تا جایی که من اطلاع دارم کشورهای گروه چهارم یا برنز اصلا در بدمینتون صندلیی نداشته و ندارند و این حرف خنده دار است. ما در 10 سال گذشته بازیکنی داشته ایم که سهمیه المپیک گرفته و بعد چطور جزو گروه برنز بودیم. هیچ عقل و منطقی نمی تواند چنین حرفی را بپذیرد به جز افرادی که فراموش کار هستند و نمی خواهند تاریخچه بدمینتون را به خاطر بیاورند که چه کوشش هایی شده است.

چیزی از بدمینتون باقی نمانده است به جز دو ، سه بازیکن

ملی پوش سابق ایران با اشاره به شرایط بدمینتون در گذشته ، توضیح داد: من به عنوان کسی که 27 سال به طور مستقیم در بدمینتون هستم و پدرم هم جزو پایه گذاران این رشته در ایران بوده و خیلی کوشش کرد تا بدمینتون ایران هیچ وقت به سمت نابودی کشیده نگردد، می توانم با اطلاعات موثقی بگویم بالاترین سطح بدمینتون ایران متعلق به سال های 88 تا 89 بوده است. از سال 86 با همت آقای کرباسیان یک مربی اندونزیایی(نوا آرمادا) به ایران آمد که البته شاید 10 تا 15 درصد تاثیر گذار بود و نکته مهم این بود که در دو ، سه سال اول حضور ایشان امکانات خوبی در اختیارش گذاشتند. اردوهای تمام وقت وجود داشت و ما در مسابقات برون مرزی توانستیم از سال 87 تا 89 نتایج خوبی بگیریم.

او ادامه داد: از سال 90 کم کم اعزام های برون مرزی کم شد و حتی به کسانی که می خواستند با هزینه شخصی به مسابقات بفرایند اجازه نمی دادند و همین مسائل باعث شد بدمینتون بازان ایران روز به روز از لحاظ قهرمانی و در رنکینگ افت نمایند و الان به شرایطی رسیده که دیگر چیزی از بدمینتون ما باقی نمانده است به جز دو، سه بازیکن. من در خصوص بهترین بازیکن ایران می خواهم صحبت کنم و خودش هم می داند که احترام زیادی برایش قائل هستم. به نظر من ثریا آقایی بهترین بانو بدمینتون ایران هم باید در مسابقات داخلی به چالش کشیده گردد و فکر نکند لای پر قو است و هر کجا مسابقه است به عنوان نفر اول اعزام می گردد.

او همچنین گفت : در جوانان هم ثمین عابد خجسته خیلی از مواقع بدون مسابقه انتخابی به مسابقات برون مرزی اعزام می گرددو امیر جباری هم وقتی در رده جوانان بود همین شرایط را داشت. برداشت من این است افراد در فدراسیون بدمینتون کوشش می نمایند مدت بیشتری پست های مدیریتی خود را حفظ نمایند و اتفاق خاصی در بدمینتون نمی افتد به جز موضوعات شعار گونه مثل جوانگرایی و استعدادیابی که فقط در حد حرف است.

7 سال است سهمیه مسابقات دنیای را نتوانسته ایم بگیریم

شاه حسینی در خصوص شرکت نکردن ایران در مسابقات قهرمانی جوانان و بزرگسالان دنیا نیزگفت : حضور در مسابقات قهرمانی جوانان دنیا احتیاج به کسب سهمیه ندارد و کشورهای علاقمند می توانند در آن شرکت نمایند اما مسابقات بزرگسالان دنیا احتیاج به کسب سهمیه دارد. فکر می کنم اولین سهمیه را کاوه مهرابی سال 2005 گرفت. پس از آن سال های 2006، 2009 و 2010 من و کاوه مهرابی سهمیه گرفتیم. اگر اشتباه نکنم آخرین سهمیه را مهرابی سال 2011 گرفت و پس از آن یعنی هفت سال است سهمیه مسابقات قهرمانی دنیا را هم نگرفته ایم. در حالی که بازیکنان کشورهایی با شرایط مشابه ما اگر به رنکینگ زیر 100 برسند می توانند سهمیه بگیرند. اما تعداد مسابقات برون مرزی کم شده و رنکینگ ها افت نموده است . از طرفی فقط روی تک بازیکنان خود تکیه نموده ایم همین مسائل باعث می گردد بدمینتون روز به روز تضعیف گردد.

او ادامه داد: اگر به رشته های راکتی نگاه کنیم متوجه می شویم اسکواش با تاریخچه کمتر از بدمینتون به صندلی خوبی در آسیا رسیده است اما تنیس و بدمینتون خیر.

البته بدمینتون هفت ،هشت سال پیش به جایی رسیده بود که بازیکنانی با رنکینگ 75 تا 80 دنیا داشتیم و مسابقات قهرمانی دنیا می رفتیم . بازیکنان ما بازیهای زیبایی با نفرات 25 ، 30 دنیا انجام می دادند اما الان اصلا این شرایط را نداریم.

سطح مسابقات دهه فجر از سال 93 افت داشته است

کاپیتان سابق تیم ملی با اشاره به مسابقات دهه فجر ایران ، تاکید نمود : آخرین مرتبه ای که مسابقات دهه فجر با سطح خوب برگزار گردید مربوط به چند سال گذشته بوده است وسال به سال با افت سطح مسابقات و افت محسوس بازیکنان ایران در مسابقات دهه فجر روبرو هستیم. مسابقات سال جاری (2018) که اصلا سطح خوبی نداشت در کل دو، سه بازیکن خوب خارجی در جدول وجود داشت و متاسفانه بازیکنان ایرانی هیچ توفیقی نداشتند و فدراسیون خودش را پشت یک مدال برنز دو نفره مردان و طلا و نقره و برنز بانوان قایم کرد. آیا کسی رفت ببیند این مدال ها به چه صورت به دست آمد؟

در جدول دو نفره بانوان که تیم خارجی اصلا نبود و در دو نفره مردان سه، چهار تیم خوب در بخش دیگر جدول بودند. نکته جالب این که تیم دو نفره اردن که بازیکنان ما آن را در مرحله یک چهارم نهایی دهه فجر شکست داد، در حال حاضر با رنکینگ حدود 75 دنیا سهمیه مسابقات دنیای دریافتد. این نشان می دهد با همین شرایط هم اگر برنامه ریزی و سرمایه گذاری گردد می توانیم به سهمیه مسابقات دنیای برسیم و پیشرفت کنیم. از طرف دیگر این که فکر کنیم اگر مربی خارجی بیاید شرایط درست می گردد چنین چیزی نیست تا امکانات درست نگردد و اردوها در طول سال به صورت شناور نباشد و بازیکنان حداقل در طول سال در شش، هفت مسابقه برون مرزی شرکت ننمایند، شرایط درست نمی گردد و برعکس بدمینتون روز به روز افت می نماید. سال 91 گفتم بدمینتون ما رو به عقب می رود و الان بعد از شش سال کاملا این مساله تعیین است.

چه ضرورتی دارد بازیکنان ایران همواره در مسابقات سطح بالا حاضر شوند که نمی توانند رقابت نمایند

او در خصوص اعزام نشدن ملی پوشان به مسابقات برون مرزی، تاکید نمود : تا جایی که در خاطرم هست آنها پارسال یک مسابقه بلغارستان رفتند و قرار بود بعد از آن به ترکیه بفرایند اما اعلام کردند آمادگی بدنی مناسبی ندارند و اعزام تیم ملی مردان کنسل شد. داشتن آمادگی بدنی موضوع مهمی است اما قرار نیست آمادگی بدنی بدمینتون بازان از لحاظ دوندگی مانند دوومیدانی کار، از لحاظ قدرت مانند وزنه برداری و از لحاظ انعطاف پذیری مانند یک ژیمناستیک کار باشد. من هم معتقدم آمادگی بدنی مهم است و این فاکتورها باید باشد اما حدنساب معقول برای آن وجود دارد و نباید توقع رکوردهای قهرمانان المپیک را از بدمینتون بازان ملی ایران داشت. البته رفتن و نرفتن به یک مسابقه دردی را دوا نمی نماید چون با یک یا دو مسابقه در سال اتفاق خاصی نمی افتد. اگر برنامه ریزی مدونی باشد بازیکنان ما هر دو ماه باید در یک یا دو مسابقه برون مرزی شرکت نمایند.

شاه حسینی ادامه داد: ا لبته این که بازیکنان ما در چه مسابقاتی شرکت می نمایند هم مهم است. اگر می خواهیم سهمیه شرکت در مسابقات قهرمانی دنیا بگیریم ، بنابراین بازیکنان ایران باید در مسابقاتی شرکت نمایند که در آن می توانند امتیاز بگیرند. الان امیر جباری و ثریا آقایی در دور اول مسابقات مالزی حذف شدند. ثمین عابد خجسته در اردوی اندونزی آسیب دید و در مسابقات اندونزی حذف شده است. بنابراین چه ضرورتی دارد چنین مسابقاتی سطح بالایی در نظر گرفته می گردد که بازیکنان ما نمی توانند هیچ رقابتی نمایند و فقط هدر دادن سرمایه های ایران است. در حالی که بازیکنان ایران برای کسب امتیاز می توانند ابتدا با شرکت در مسابقات قاره آفریقا امتیازهای خوبی بدست آورند و برای محک خوردن و به چالش کشیده شدن هم سالی یک یا دو مرتبه در مسابقات بزرگ حاضر شوند.

اگر استعدادیابی واقعی باشد باید تا الان 10 امیر جباری و 10 ثریا آقایی داشته باشیم

بدمینتون باز سابق ایران در خصوص فعالیت کمیته استعدادیابی و آموزش فدراسیون هم گفت : بدمینتون پتانسیل بالا و علاقمندان زیادی دارد و این پتانسیل برای هر رشته ورزشی می تواند ثروت بزرگی باشد، اما در بدمینتون مدیریت صحیحی روی آن نمی گردد. کمیته آموزش در برگزاری کلاس مربیگری دست به عصا حرکت می نماید شاید هر دو، سه سال یک بار کلاس درجه یک برگزار گردد و در ارتقا مربیان از درجه سه به دو از دو به یک ضعیف عمل می گردد.

از منظر استعدادیابی هم چون مربیان هماهنگ نیستند، هر مربی به یک شکل کار می نماید و گاهی دیده می گردد چون زود دنبال نتیجه دریافت هستند برنامه های تمرینی برای بازیکنان در حال رشد در نظر میگیرندکه به آنها فشار زیادی می آورد و باعث می گردد در 19 - 18 سالگی بدمینتون آنها تمام گردد. فدراسیون بیش از 12 سال است که می گوید استعدادیابی می نماید در حالی که اگر استعدادیابی واقعی باشد باید تا الان 10 امیر جباری و 10 ثریا آقایی داشته باشیم.

او در خصوص داوری نیز گفت : داوران ایرانی بسیار قدرتمند هستند و توانایی بالایی دارند. در همه مسابقات نمره قبولی دریافتد. خوشبختانه در این بخش فدراسیون نسبت به قبل پیشرفت داشته است و داوران بیشتری داریم که برای ارتقا رتبه بین المللی خود و شرکت در مسابقات بزرگ به خارج از کشور می فرایند. امیدوارم اگر مسائلی هم وجود دارد فدراسیون آن را حل نماید چون در مسابقات دهه فجر خانم آرمین مهر که یکی از بهترین داوران ما است، غایب بود. زمانی که علت را جویا شدم متوجه شدم مسائلی برای او پیش آورده اند و فعلا حتی به مسابقات خارجی هم نمی تواند برود.در حالی که نباید شرایطی باشد که اگر کسی خواست پیشرفت کند جلوی او را بگیریم. این که محیط بسته باشد و فدراسیون فقط به کسانی که به آنها علاقمند هست اجازه پیشرفت بدهد بی انصافی و کم لطفی است.

مضحک ترین قانون فدراسیون اجازه ندادن به بازیکنان برای بازی در تیم ملی بعد از 30 سالگی است

بدمینتون باز ایران در پاسخ به این سوال که چرا بازیکنان ایران کمتر تمایل دارند در خصوص مسائل خود صحبت نمایند و حتی با وجود ناراحتی از قانون 30 سالگی فدراسیون باز هم اعتراض نکردند، توضیح داد: مضحک ترین قانون این است که بازیکنان از 30 سالگی به بعد نمی توانند در تیم ملی بازی نمایند .در حالیکه از 4 نفر راه یافته به نیمه نهایی المپیک دو نفر بیش از 30 سال سن داشتند اما وقتی بازیکنان ما به مرز پختگی می رسند با چنین مسائلی روبرو هستند .این قانون سال 93 وضع شد و باعث شد خیلی از بازیکنان ما کنار بفرایند. در حالی که حضورشان باعث می شد بازیکنان جوان با آنها رقابتی نمایند و هویت بگیرند، اما بازیکنانی که توانایی این را داشتند که هنوز به تیم ملی یاری نمایند و سطح مسابقات داخلی را بالا ببرند به خاطر قانون من در آوردی بیرون ماندند. بعضی از دوستان که صحبت نمی نمایند نگران موقعیت و فرصت های کوچکی هستند که فدراسیون با همین شرایط به آنها می دهد.

بازیکنان جوان هم از نگرانی به خطر افتادن موقعیت شان صحبت نمی نمایند. من 10 سال کاپیتان تیم ملی و دو دهه ملی پوش بودم برای المپیک کوشش کردم حتی رزرو هم بودم و حقوقم را از فدراسیون نمی گیرم که چنین دلواپسی داشته باشم . اگر بحث و انتقاد می کنم به این علت است که قلبم برای بدمینتون می تپد هر کجا احساس کنم احتیاج است در خصوص بدمینتون صحبت می کنم. در کنار انتقاد همواره پیشنهاد هم دارم، امیدوارم مسئولان فدراسیون به پیشنهادات نگاه مثبتی داشته باشند.