درمان آنوریسم مغزی
به گزارش مجله خبری تیرول، آنوریسم مغزی که برجسته شدن غیرطبیعی دیواره رگ هاست می تواند دچار پارگی شده و سبب خونریزی شدید مغزی بگردد. در بسیاری از موارد لخته کوچکی جلوی خونریزی را گرفته و موقتا خونریزی متوقف می گردد. با رساندن بیمار به مرکز درمانی و انجام اقدامات تشخیصی، محل آنوریسم، مقدار و ویژگی های دیگر آن معین شده و پس از آن ضروری است در اولین فرصت، درمان مناسب برای آن انجام گردد. هرچه فرآیند درمان زودتر شروع گردد، خطر خونریزی مجدد از آنوریسم در پی کنار رفتن لخته مسدودکننده کمتر خواهد بود.
درمان آنوریسم مغزی در واقع به معنی قطع کردن جریان خون به داخل این حفره غیرطبیعی است که در پی آن خطر خونریزی در اثر پاره شدن احتمالی آنوریسم رفع می گردد.
از سال های دور، درمان استاندارد آنوریسم ها، قرار دادن کلیپس روی گردن آنهاست که با به کارگیری روش های نوین و فناوری های پیشرفته حین جراحی در دهه اخیر، موفقیت این عمل و نتایج آن بسیار بهبود
یافته است.
در یکی دو دهه اخیر روش دیگری هم برای درمان آنوریسم مغزی ارائه شده که در آن لوله باریکی وارد شریان های پا یا دست شده و به وسیله این شریان ها به سمت بالا راهنمایی و به محل قرارگیری آنوریسم مغزی داخل جمجمه رسانده می گردد. سپس با قرار دادن سیم های فنری شکل داخل فضای آنوریسم، فضای آن پر شده و جریان خون به داخل آنوریسم متوقف می گردد. فناوری های نو، روش درمان آنوریسم از داخل رگ را هم دچار تحول نموده و موفقیت آن را افزایش داده اند.
در حالت کلی انجام جراحی باز و کلیپس آنوریسم با خطر بیشتری نسبت به درمان از داخل رگ همراه است، اما خطر عود آنوریسم و رشد مجدد آن در درمان های از داخل رگ کمی بیش از جراحی باز گزارش شده. در مجموع هر دو روش درمانی ذکر شده می تواند در جای خود مفید و موثر باشد؛ بعضی آنوریسم ها بهتر است به روش باز و با قرار دادن کلیپس درمان گردد و بعضی دیگر به روش بسته و از داخل رگ. جدا از محل و نوع آنوریسم که می تواند روش درمانی را معین کند، ترجیح بیمار و همراهان، تشخیص پزشک مبنی بر ارجح بودن کدام روش و در دسترس بودن هر کدام از آن ها هم در تصمیم برای انتخاب نوع درمان مهم است.
دکتر علیرضا طبیب خویی جراح مغز و اعصاب / روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین