مراقب عوارض اسکلتی عضلانی دوره حاد بیماری کرونا باشید - مجله خبری تیرول

عبدالرحمن اهوازیان دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران در مصاحبه با خبرنگار اجتماعی خبرنگاران گفت: اگرچه که درگیری ریوی در بیماران مبتلا به کووید شاخص است، اما عوارض اسکلتی عضلانی ناشی از بیماری کووید عمدتا در دوره حاد به دلیل اهمیت بیشتر بازگردانی ثبات قلبی عروقی ریوی و در درازمدت به دلیل سهل انگاری بیماران و مراقبین آنها، دچار ساده انگاری میشوند.

وی اضافه نمود: در مراحل حاد عمده کوشش کادر درمان معطوف به درمان های دارویی ضد ویروسی و ضدالتهابی برای حفظ جان بیماران و کاهش شدت درگیری بیمار میباشد و بعضا عدم توجه به شرایط دهی صحیح بیمار و رخوت و خستگی بیمار ناشی از ابتلا میتواند مفاصل و عضلات را در شرایط مرضی قرار دهد. در دراز مدت هم با رد شدن نگرانی های فاز حاد بسیاری از بیماران از علائم عوارض اسکلتی عضلانی شکایت دارند. طبق مطالعات صورت گرفته، 50 درصد بیماران مبتلا به کووید درد عمومی بدن را تجربه میکنند دیگران هم به نسبت های متفاوتی از درد عضلات، مفاصل و به طور معین کمردرد نو رنج میبرند. درد عضلات، درد مفصل، گلودرد، درد شکم، درد قفسه سینه و سر درد معمولا همراه با عوارض ریوی رخ میدهند، اما این علایم ممکن است حتی به صورت تکی در بیماران رخ دهند.

اهوازیان خاطر نشان کرد: بخشی از بیماران کووید هم ممکن است تنها با علامت کمردرد به پزشک یا فیزیوتراپیست مراجعه کنند و پس از آنالیز های بیشتر و انجام تست های تشخیصی ابتلای وی به کووید معین گردد. بنابر این به کلیه همکاران کادر درمان که در خط اول ارزیابی بیماران هستند توصیه میگردد تمامی بیماران را مبتلای بالقوه در نظر بگیرند و اقدامات احتیاطی را در برخورد ها لحاظ کنند.

دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران در خصوص کووید دراز مدت اینگونه شرح داد که: علاوه بر فاز حاد بیماری، بعضی از بیماران در دراز مدت از شرایطی تحت اسم کووید دراز مدت تجربه میکنند. محققین هنوز پیرامون دلیل و علائم این شرایط در حال مطالعه هستند، اما عمده این بیماران پس از 4 هفته یا بیشتر پس از آغاز بیماری، علائم این سندروم را نشان میدهند. در یک مطالعه ای که اخیرا صورت گرفته است محققین متوجه شده اند که بیماران میتلا به کووید در دراز مدت از 50 نوع مختلف علائم در دراز مدت رنج میبرند. علاوه بر عوارض ماندگار ریوی، قلبی عروقی و عصبی، درد های مزمن به طور خاص در بیماران کووید درازمدت میبایست در نظر گرفته شوند. 10 تا 20 درصد بیماران بستری، 4 هفته پس از ترخیص همچنان از درد شکایت دارند این اندازه در بیماران بستری شده در بخش های مراقبت های ویژه بیش از 30 درصد میباشد. این علائم در کنار اختلالات روحی ناشی از قرنطینه، ایزوله شدن و خستگی میتواند کیفیت زندگی بیماران را کاهش دهد و از بازگشت بیمار به زندگی پیشین وی جلوگیری نماید.

وی پیشنهاد کرد: همیشه پیشگیری بر درمان مقدم است. به بیماران توصیه میگردد در شرایط مختلف بستری با نظارت و هدایت فیزیوتراپیست تمرین درمانی مناسب اعم از تنفسی، قلبی، هوازی و عمومی بدن را انجام دهند. دسترسی به فیزیوتراپیست میتواند به وسیله مشاوره از راه دور و بستر های اینترنتی انجام گردد. در مواردی استفاده از ابزار های تمرینی تنفسی مانند اسپیرومتر تشویقی میتواند با افزایش حجم و ظرفیت های ریوی باعث افزایش اکسیژن فرد و کاهش خستگی وی گردد. علاوه بر این آموزش پوزیشن دهی صحیح و راه اندازی ایمن به وسیله فیزیوتراپیست و تغییر شرایط در طی روز منجر به پیشگیری از خستگی، زخم بستر، درد عضلات و تسهیل خروج ترشحات تنفسی فرد میگردد.

وی در سرانجام در خصوص مدیریت درد بیماران در درازمدت توصیه نمود بیماران با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی، پس از ارزیابی دقیق به وسیله متخصص فیزیوتراپیست تحت درمان های الکتروتراپی، مکانوتراپی، آب درمانی، تمرین درمانی قرار گیرند و زودتر به زندگی عادی باز گردند. بعلاوه در مواردی بیمار احتیاج به مشاور متخصصین تغذیه و روانشناسی شناختی دارد.